Thursday 7 September 2017

THIRRMA SHPIRTI

THIRRMA SHPIRTI

Trevargsh

QAZIM SHEHU

Sa e sa thirrma shpirti

Shuhen,

Kur përqafimet druhen.

+++

Vera lë gjithnjë

Një testament të gjelbër

Vjeshta e shuan në letër.

+++

Në çukërmimin e kalit

Thuhet diçka

Një rruzull enigme aty ra.



+++

Kope monstruoze

Trokojnë zinxhirët e kanosjes

Trembur prej sosjes.

+++

I fryva kallamit

Fyell frenetik,

Vrima çeli bisk.

+++

Kumbon ora në agim

Poret e suvasë përqeth

Vonohet një zgjim.

+++

Nata mbi kuaj të bardhë

Ikën,

Me shkumë kuajsh vjen dita.

+++

Fushat u mjegulluan

Lumenjtë hipën mbi to,

Një breg nën ujë vrapo.

+++

Kadife e erës

Ma njom faqen

Dorë e harruar.

+++

Vijat e çatisë

Dhe një oxhak

Frymojnë ngjat e ngjat.

+++

Deti me mënyrën e tij

Bën dashuri me tokën

Në breg përplas forcën…

+++

Velat e një reje

Ngrihen në një anije malli,

Lundron në ujë ajri.

+++

Ulërimat e kohës

I mbysin me fjalime

Të përsëritura.

+++

Nëse e mbërrin

Dikur një lule

Vishe me aromë.

+++

Udhëtimet e viteve

Karvanë karvanë

Në udhë që s`u panë.

+++

Dielli mbush

Qiej të harruar

Prej shfrimit.

+++

Adhurim i dashurisë

Pa e jetuar atë

Si e që s`kthet në ë…

+++

Qiell i stërmunduar

Nga lutjet e tokës

Hedh stuhi të lodhur.

+++

Kotësi dhe mbrapshti

Mbrapshti e kotësi

Gur i nxhehtë dielli rri.

+++

Ajo iku dhe ikjes

I vuri një plus

Kryq hedhur në pus.

+++

Yjet ndezën llambat

Në qiellin e murrmë

Frymon vajguri.

+++

Ndalet historia

Në një vit pa jetë

1913.

+++

Si e qara ime e parë

Blegërin qingji

Flakë merr gjiri.

+++

Hijet në mbrëmje

Mblidhen mbi lumë

Të ecin më shumë.

+++

Dritë e mekur

Qiell i therur

Takim me veten…

++

Në sheshin vetmitar

Hapat e mbrëmjes,

Pllanga siluetash.

+++

Zog i frikësuar

Zemra dridhet

Prej lules së panjohur.

+++

Drithëron argjendi

Mbi plep

Zogu e çuket me sqep.




No comments: